10.05.2016 | Συνεδρίαση Υπουργικού Συμβουλίου

10-05-2016 |  Εκτύπωση | Θεματικές : Νέα, Υπουργικό Συμβούλιο

Κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα, συζητήθηκαν, μεταξύ άλλων, τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της Ευρωομάδας (Eurogroup) σχετικά με την πορεία της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής της Ελλάδας.

Ακολούθως, διαβάστε και δείτε την εισήγηση του Πρωθυπουργού.

Κυρίες και κύριοι Υπουργοί,

σήμερα είναι μια μέρα σημαντική. Και είναι σημαντική διότι μετά από έξι και πλέον χρόνια διαρκών περικοπών, κακών ειδήσεων και σκληρής λιτότητας είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις.

Καλές ειδήσεις όχι μόνο για την πορεία της χώρας και της οικονομίας, αλλά κυρίως καλές ειδήσεις για την ελληνική κοινωνία που δικαιούται μετά τον ορυμαγδό της ύφεσης να κοιτάξει ξανά το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία.

Στο χθεσινό Eurogroup, μετά από έξι χρόνια συνεδριάσεων αυτούς του Οργάνου, όπου η Ελλάδα καθόταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, επισφραγίστηκε μια θεμελιώδης αλλαγή της εικόνας.

Μια αλλαγή, η οποία δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Συντελείται εδώ και καιρό και έχει να κάνει και με τη διεθνή θέση της χώρας.

Με την ευρωπαϊκή πορεία της, αλλά και με τους συμμάχους που έχουμε πλέον δίπλα μας σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Σήμερα, η Ελλάδα δεν είναι πια μόνη και απομονωμένη, αλλά βρίσκει ισχυρή στήριξη και υποστήριξη από μια σειρά πολιτικών δυνάμεων και κυβερνήσεων, που έχουν πια κατανοήσει ότι αυτός ο τόπος και αυτός ο λαός δικαιούται πια να γυρίσει σελίδα.

Δικαιούμαστε να ξεφύγουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και του δανεισμού, προκειμένου να αποπληρώνουμε παλαιότερα χρέη. Σας θυμίζω και τις τελευταίες εκθέσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας και αποδεικνύουν ότι ο δανεισμός πήγαινε ως επί το πλείστον για να ξεπληρώνουμε προηγούμενα χρέη και δεν πήγαινε στην πραγματική οικονομία.

Έχει δημιουργηθεί, πλέον, λοιπόν, μια πεποίθηση και στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι αυτός ο λαός και αυτός ο τόπος που υπέφερε σκληρά όλα αυτά τα χρόνια και άδικα εξαιτίας επιλογών των προηγούμενων κυβερνήσεων, δικαιούται να επιστρέψει στο δρόμο της ανάκαμψης.

Αυτή η αλλαγή στάσης, όμως, αυτός ο μεγάλος μετασχηματισμός, τόσο στην κοινή γνώμη, όσο κυρίως –γιατί εκεί παίρνονται οι αποφάσεις και στο επίπεδο των κυβερνήσεων- δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία, δεν έπεσε από τον ουρανό, δεν ήταν θείο δώρο.

Ήταν ένα αποτέλεσμα μιας σκληρής προσπάθειας, μεθοδικής δουλειάς των διαπραγματευτικών μας προσπαθειών, των διπλωματικών μας πρωτοβουλιών, αλλά και των πολιτικών μας παρεμβάσεων.

Σε όλα τα επίπεδα: Στις Συνόδους Κορυφής, στις Συνόδους των υπουργών Οικονομικών, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις πολιτικές και τεχνικές διαπραγματεύσεις.

Γιατί η κυβέρνησή μας βρέθηκε στο επίκεντρο μιας πολιτικής σύγκρουσης που υπερβαίνει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την ίδια την Ευρώπη.

Βρέθηκε στο επίκεντρο μιας σύγκρουσης, που αφορά τη διαχείριση των κρατικών χρεών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.

Και έδωσε μια διαπραγματευτική και πολιτική μάχη με ψυχραιμία, με αποφασιστικότητα, αλλά και με προσοχή και επιδεξιότητα.

Και οφείλω να το πω αυτό, σε μεγάλο βαθμό η προσπάθεια και η δουλειά που έκανε η διαπραγματευτική ομάδα είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια και δουλειά. Και είναι μια δουλειά που αποδίδει σήμερα καρπούς.

Η χθεσινή απόφαση του Eurogroup, πέραν του ότι δικαιώνει αυτές τις προσπάθειες, πολύμηνες προσπάθειες, αποδεικνύει και κάτι ακόμα: ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει, χωρίς να υποχωρεί διαρκώς σε παράλογες απαιτήσεις.

Κλείνει, λοιπόν, το πακέτο της αξιολόγησης, χωρίς τη νομοθέτηση επιπρόσθετων μέτρων, επιπρόσθετων από όσα είχαμε συμφωνήσει τον περασμένο Αύγουστο.

Από την πλευρά μας, τηρήσαμε τις δεσμεύσεις μας, τόσο απέναντι στους δανειστές, όσο όμως και κυρίως – αυτό έχει μεγάλη σημασία – απέναντι στον ελληνικό λαό, διότι εφαρμόσαμε τη συμφωνία, αξιοποιώντας, όμως, κάθε δυνατότητα ευελιξίας με στόχο την κοινωνική προστασία.

Περάσαμε μια μεγάλη ασφαλιστική μεταρρύθμιση, χωρίς να επιφέρουμε καμία μείωση, ούτε ένα ευρώ, στις κύριες συντάξεις και καταφέρνοντας να διασώσουμε την συντριπτική πλειοψηφία των επικουρικών.

Τηρήσαμε τις δεσμεύσεις μας απέναντι στον αγροτικό κόσμο.

Προστατέψαμε την πρώτη κατοικία.

Δώσαμε πρόσβαση στο σύστημα υγείας σε σχεδόν 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους συμπολίτες μας.

Εγγυηθήκαμε το δημόσιο χαρακτήρα των υποδομών της χώρας και κυρίως της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ.

Τηρήσαμε, λοιπόν, τη συμφωνία κρατώντας την κοινωνία όρθια. Και αυτό έχει μεγάλη σημασία.

Ανοίγει έτσι τώρα ο δρόμος για την εκταμίευση μιας μεγάλης δόσης, η οποία θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην ελληνική οικονομία.

Ένα σημαντικό τμήμα της θα χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου.

Και έτσι θα κλείσει άλλο ένα κεφάλαιο στην προσπάθειά μας για την επιστροφή της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά.

Την ίδια στιγμή, έχουμε για πρώτη φορά έναν συγκεκριμένο αποτυπωμένο οδικό χάρτη για την ελάφρυνση, για την απομείωση του δημόσιου χρέους.

Έναν οδικό χάρτη που προβλέπει συγκεκριμένα, σαφή βήματα τα οποία θα αποτυπωθούν και σε τεχνικό επίπεδο μέχρι της 24 του Μάη που θα συνεδριάσει εκ νέου το Eurogroup. Και θα είναι βήματα, που θα οδηγήσουν σε ουσιαστική ελάφρυνση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας.

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ο απαραίτητος δημοσιονομικός χώρος, όχι μόνο για την ανάκαμψη της οικονομίας που είναι το ζητούμενο, αλλά και για την κατοχύρωση και διεύρυνση της κοινωνικής προστασίας που αποτελεί προτεραιότητα και επιλογή μας.

Θέλω, όμως, να πω ότι σήμερα, βεβαίως, δικαιούμαστε να είμαστε χαρούμενοι, αλλά δεν δικαιούμαστε να πετάμε στα σύννεφα.

Γιατί ξέρουμε καλά ότι η νέα φάση στην οποία εισέρχεται η χώρα και η ελληνική οικονομία, θα είναι και μια πιο απαιτητική φάση.

Χρειάζεται σχέδιο, αποφασιστικότητα για ρήξεις και τομές με κατεστημένες αντιλήψεις και νοοτροπίες και λογής κατεστημένα συμφέροντα. Χρειάζεται τόλμη, αλλά και αποτελεσματικότητα για να μπει οριστικά η οικονομία σε μια τροχιά απογείωσης.

Ωστόσο, όσο κρίσιμο είναι να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι, θα μου επιτρέψετε να πω άλλο τόσο εγκληματικό είναι κάποιοι να προσπαθούν με ψεύδη, συκοφαντίες, κινδυνολογία και διαρκή καταστροφολογία, να δηλητηριάζουν τον ελληνικό λαό, προσπαθώντας να του μεταφέρουν τη δική τους μιζέρια.

Κατανοώ, βεβαίως, και όλοι κατανοούμε ότι το εγχώριο πολιτικό, οικονομικό και μιντιακό κατεστημένο, για άλλη μια φορά μετά το Γενάρη του 2015, ενόψει της πιο κρίσιμης αξιολόγησης, αυτής που περνάμε τώρα, «έπαιξε τα ρέστα του» κόντρα στην κυβέρνηση.

Βλέπετε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Γιατί εκτός από την ελπίδα του ελληνικού λαού που χθες αναγεννήθηκε, υπάρχει και η ελπίδα της διαπλοκής, που χθες πέθανε οριστικά.

Έπαιξαν και ευτυχώς για τον ελληνικό λαό, ευτυχώς για τη χώρα έχασαν.

Διότι στην προσπάθειά τους να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση, προσέφεραν κακές υπηρεσίες πάνω από όλα στην ίδια τη χώρα. Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να οδηγήσουν αυτή τη διαπραγμάτευση σε αδιέξοδο, παίρνοντας διαρκώς τις θέσεις των πιο ακραίων εκ των δανειστών.

Προσπάθησαν να προεξοφλήσουν ότι θα οδηγηθούμε σε λήψη επιπρόσθετων μέτρων 3,6 δις ευρώ.

Σχεδόν παρακαλούσαν να τα δεχτούμε.

Σχεδόν εκλιπαρούσαν τους εταίρους και τους δανειστές να σκληρύνουν τη στάση τους, όχι απέναντι σε μας, αλλά απέναντι στη χώρα.

Και όταν είδαν ότι διαψεύδονται, άρχισαν να τα «ρίχνουν» και στους εταίρους, ότι είναι πολύ ανεκτικοί απέναντι στην κυβέρνηση και την Ελλάδα.

Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι στόχος τους δεν είναι να ασκήσουν αντιπολίτευση, αλλά να επιδοθούν σε μια ασύστολη καταστροφολογία, χωρίς να λογαριάζουν και τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αποσταθεροποίησης.

Το θέμα είναι ότι δεν βάζουν μυαλό ούτε και τώρα.

Ενώ η χώρα έχει πετύχει μια σημαντική απόφαση χθες στο Eurogroup, συνεχίζουν να μεμψιμοιρούν.

Αντί να δουν το δάσος, δηλαδή το κλείσιμο της αξιολόγησης και τη συμφωνία για την απομείωση του ελληνικού χρέους, επικεντρώνουν στο δέντρο, δηλαδή στο μηχανισμό δημοσιονομικής διόρθωσης.

Στην ελληνική πρόταση που έγινε δεκτή και οδήγησε στην αποφυγή της λήψης νέων πρόσθετων μέτρων 3,6 δισ. Ευρώ.

Φαίνεται, ίσως, ότι θα προτιμούσαν τα νέα μέτρα που θα επιβάρυναν τους Έλληνες πολίτες.

Ας μου επιτραπεί να ξεκαθαρίσουμε εδώ, για να διαλυθεί και η παραμικρή σκιά που μπορεί να έχει δημιουργηθεί.

Ο μηχανισμός δημοσιονομικής διόρθωσης δεν είναι ούτε μέτρα ούτε πολύ περισσότερο μνημόνιο, όπως προσπαθούν να πείσουν.

Πρόκειται για έναν θεσμό που προβλέπεται, ήδη, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.

Προβλέπεται τόσο από τους μηχανισμούς two pack και six pack όσο και από τον ελληνικό νόμο.

Αυτό που προσθέσαμε εμείς δεν ήταν τίποτα άλλο από συγκεκριμένες εγγυήσεις για την αυτόματη εφαρμογή της διόρθωσης σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους της Συμφωνίας.

Μιας διόρθωσης που ούτως ή άλλως υποχρεούσαι, όταν δεν πιάνεις τους στόχους – και αυτό προβλέπεται από όλες τις συμφωνίες τις οποίες έχουν υπογράψει και έχουν δεσμευτεί οι ελληνικές κυβερνήσεις και από αυτή που εμείς υπογράψαμε το περασμένο καλοκαίρι. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι ένας πλεονασμός. Μπορεί. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να πει κάποιος ότι πρόκειται για νέα μέτρα ή πολύ περισσότερο για νέο μνημόνιο, όπως επιμένει η προπαγάνδα, η στρατευμένη προπαγάνδα, τις τελευταίες ημέρες.

Ο μηχανισμός αυτός, όμως και εδώ είναι το κυριότερο στο οποίο πρέπει να μείνουμε, να σταθούμε. Η διόρθωση δεν θα χρειαστεί και δεν θα χρειαστεί, διότι για πρώτη φορά στα έξι χρόνια της κρίσης έχουμε ένα πρόγραμμα το οποίο μπορεί να βγει.

Έχουμε ένα πρόγραμμα ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής και λογικών στόχων πρωτογενούς πλεονάσματος που δεν απαιτεί, δεν θα απαιτήσει πρόσθετες δημοσιονομικές επιβαρύνσεις.

Και αυτό δεν είναι μια ευχή. Δεν είναι μια εκτίμηση.

Επιβεβαιώνεται τόσο από τα στοιχεία της Eurostat, όσο και από τις προβλέψεις της Κομισιόν.

Και επιβεβαιώθηκε ήδη για την πιο δύσκολη χρονιά, τη χρονιά εκείνη που μας έλεγαν ότι καταστρέψαμε την οικονομία, διαπραγματευόμενοι. Τη χρονιά που είχε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, ένα δημοψήφισμα και φυσικά τα capital controls. Επιβεβαιώθηκε για το 2015, όταν η ελληνική οικονομία κατάφερε, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που είδαν το φως της δημοσιότητας πριν από περίπου ένα μήνα, κατάφερε πλεόνασμα 1% πάνω από το στόχο.

Και αυτό τι σημαίνει; Αυτό σημαίνει ότι η οικονομία θα πιάσει, χωρίς κανένα μέτρο, το στόχο και του 2016. Και ότι ήδη όταν το 2015 βρίσκεσαι 2% πάνω από το στόχο του 2016, σημαίνει ότι το 2016 και βεβαίως με την προοπτική της επιστροφής σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, έχεις ήδη πιάσει το στόχο.

Άρα, αποκλείεται η ενεργοποίηση αυτού του μηχανισμού μέχρι την 1^η Μαΐου του 2017 και για όλο το 2017.

Το ίδιο είναι βέβαιο ότι θα συμβεί και τον Μάη του 2018 και τον Μάη του 2019, καθώς ήδη από το δεύτερο εξάμηνο του 2016 μπαίνουμε σε θετική τροχιά ανάπτυξης, ενώ η πρόβλεψη της Eurostat για το 2017 είναι ανάπτυξη 2,7%.

Τα έσοδα του κράτους αυξάνονται, ενώ ο ελεγκτικός και φορολογικός μηχανισμός είναι ήδη σε τροχιά ανασυγκρότησης.

Η ελληνική οικονομία, όπως είπα και προχθές στην ομιλία μου στη Βουλή, είναι σαν το συμπιεσμένο ελατήριο.

Το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιος να το αφήσει.

Και η απόφαση που αναμένουμε του Eurogroup της 24^ης Μαίου, ειδικά με την αποτύπωση του οδικού χάρτη και όχι απλά υποσχέσεων, αλλά συγκεκριμένων δράσεων για την ελάφρυνση του χρέους,  θα σηματοδοτήσει αυτό ακριβώς.

Ότι η Ελλάδα γυρίζει σελίδα. Αφήνει πίσω της 6 χρόνια ύφεσης. Αφήνει πίσω της 6 χρόνια σκότους και βλέπει επιτέλους το φως της ανάπτυξης.

Αλλά επαναλαμβάνω, όμως, τώρα δεν είναι ώρα ούτε για πανηγυρισμούς ούτε για επανάπαυση. Τώρα είναι η ώρα για σκληρή και συγκροτημένη μεθοδική δουλειά.

Και τώρα είναι η ώρα να σχεδιάσουμε σωστά τις επόμενες κινήσεις, την παραγωγική ανασυγκρότηση, την ανασυγκρότηση της οικονομίας. Η ώρα να εντατικοποιήσουμε τις προσπάθειές μας για να βγούμε μια ώρα αρχύτερα όχι μόνο στις αγορές, να βγούμε μια ώρα αρχύτερα από αυτό το καθεστώς της επιτροπείας στο οποίο μπήκε η χώρα από το 2010.

Και ταυτόχρονα να στρέψουμε την προσοχή μας στα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες, στην καθημερινότητα των πολιτών, απελευθερωμένοι από την καθημερινή έγνοια μιας εντατικής διαπραγμάτευσης.

Και εκεί έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε:

• Για την βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος.
• Για την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας.
• Για τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η κοινωνία στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία.

Για να επιτύχουμε μια ανάπτυξη που δεν θα βασίζεται στη συντριβή της εργασίας και την ασυδοσία της ολιγαρχίας αλλά θα είναι μια ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο.

Διότι για μας η ανάπτυξη πάνω από όλα πρέπει να αφορά την κοινωνική πλειοψηφία και όχι κάποιους λίγους, που την αξιοποίησαν τα προηγούμενα χρόνια της ανάπτυξης, όπου δεν δημιουργήθηκε καμία κοινωνική υποδομή, ικανή να προστατεύσει τους πολίτες τα προηγούμενα χρόνια, τα χρόνια της κρίσης.

Και βεβαίως πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η δική μας διακυβέρνηση θα είναι πολλαπλώς πιο χρήσιμη στα χρόνια της ανάπτυξης. Διότι, βεβαίως, είναι δείγμα κοινωνικής δικαιοσύνης να μοιράζεις τα βάρη δίκαια, αλλά είναι ακόμα μεγαλύτερο δείγμα δικαιοσύνης να μοιράζεις τον παραγόμενο πλούτο δίκαια, τα οφέλη δίκαια.

Συνεπώς, ο βασικός στόχος από εδώ και πέρα είναι αυτός ο παραγόμενος πλούτος, να υπάρξει πλούτος, να υπάρξει ανάπτυξη, να μειωθεί η ανεργία, να υπάρξουν δουλειές.

Και πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε κινητοποιώντας τις παραγωγικές και ζωντανές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.

Ο προσανατολισμός όλων μας πρέπει να στραφεί στις μεγάλες στις πραγματικές τομές που έχει ανάγκη η χώρα και ο ελληνικός λαός.

Να προσελκύσουμε μικρές, μεσαίες και μεγάλες επενδύσεις.

Επενδύσεις σημαίνει δουλειές.

Να ολοκληρώσουμε τάχιστα τα μεγάλα έργα.

Να συνεχίσουμε και να εντατικοποιήσουμε το πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.

Να καταπολεμήσουμε την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.

Να δώσουμε τη μάχη για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Και βεβαίως να μείνουμε σταθεροί στο στόχο μας στην μεγάλη αυτή μάχη που ξεκινήσαμε ενάντια στη διαπλοκή και τη διαφορά. Στο μεγάλο απόστημα του τόπου.

Στις νέες συνθήκες της πολιτικής σταθερότητας και της αισιοδοξίας που εμπνέουν οι χθεσινές αποφάσεις του Eurogroup, είμαι βέβαιος ότι όλοι μας θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό για να τα καταφέρουμε. Κυρίως, είμαι βέβαιος ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού με μεγαλύτερη αισιοδοξία, οι πολίτες, όλοι μας, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να επιστρέψει η Ελλάδα σε μια σταθερή τροχιά ανάκαμψης και ανάπτυξης.

Το δικαιούται ο λαός μας μετά από 6 χρόνια που υπέφερε πολύ. Το δικαιούται ο τόπος .

Σας ευχαριστώ.