18.09.2017 | Συνεδρίαση Υπουργικού Συμβουλίου

18-09-2017 |  Εκτύπωση | Θεματικές : Νέα, Υπουργικό Συμβούλιο

Διαβάστε ακολούθως την εισήγηση του Πρωθυπουργού κατά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου:

Κυρίες και κύριοι Υπουργοί,

κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Η βύθιση του δεξαμενόπλοιου στο Σαρωνικό, που ναυάγησε κάτω από συνθήκες που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης, δημιούργησε μια μεγάλη εστία ρύπανσης και ένα εύλογο αίσθημα ανησυχίας στους πολίτες της Αττικής και όχι μόνο.

Η προσπάθεια για την αντιμετώπιση της ρύπανσης είναι μια δύσκολη υπόθεση, που απαιτεί την άμεση κινητοποίηση όλων των συναρμόδιων φορέων. Ήδη έχουν κινητοποιηθεί όλα τα διαθέσιμα απορρυπαντικά μέσα και καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες. Ενώ θα έλεγα ότι είναι συγκινητική και  η συνδρομή εθελοντών πολιτών, αλλά και ανδρών και γυναικών από τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Ωστόσο, επειδή εμάς, σε αντίθεση με κάποιους άλλους, μας ενδιαφέρει η ουσία και όχι η επικοινωνία, πρέπει να μιλήσουμε με απόλυτη ειλικρίνεια στους πολίτες. Και να μην παρασυρόμαστε από τον επικοινωνιακό οίστρο των Μέσων, που πολλές φορές μας οδηγεί και εμάς αντανακλαστικά στο άλλο άκρο.

Να μιλήσουμε για την ουσία του προβλήματος και να φροντίσουμε να πάρουμε μέτρα για την ουσία του προβλήματος, που δυστυχώς δεν εξαντλείται όταν το θέμα θα εξαντληθεί επικοινωνιακά και θα φύγουν οι κάμερες από τις ακτές. Γιατί η αντιμετώπιση του προβλήματος δεν τελειώνει σε πρώτο χρόνο, όταν, μάλιστα, πρόκειται για τέτοιου είδους πλήγματα στο περιβάλλον.

Και η ακόμη μεγαλύτερη ουσία με την οποία πρέπει να ασχοληθούμε, είναι οι αναγκαίες τομές που χρειάζεται να πάρουμε και να επιχειρήσουμε στο θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης ελέγχου και αυστηρής τήρησης των κανόνων αξιοπλοΐας, προκειμένου να είμαστε σε θέση να προστατεύσουμε αποτελεσματικότερα τον μεγάλο πλούτο της πατρίδας μας που είναι το φυσικό περιβάλλον και δη το θαλάσσιο περιβάλλον.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να πω κάτι: Η απορρύπανση, δυστυχώς, δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να το εξαντλήσουμε στις προσπάθειες που γίνονται αυτές τις ώρες στις ακτές της Αττικής, αλλά δυστυχώς απορρύπανση χρειάζεται και το σύστημα διακίνησης και ελέγχου της μεταφοράς των υγρών καυσίμων στη θάλασσα.

Και είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι έχουμε κάνει πάρα πολύ σημαντικά βήματα αυτά τα δύο χρόνια, και ιδιαίτερα στο Λιμενικό Σώμα, προς αυτή την κατεύθυνση, στην κατεύθυνση της κάθαρσης, στην κατεύθυνση της απορρύπανσης, αλλά από ό,τι φαίνεται οι κηλίδες είναι βαθιές και χρειάζεται περαιτέρω προσπάθεια.

Στη σύσκεψη που συγκάλεσα την Παρασκευή, θέσαμε σε εφαρμογή μια δέσμη μέτρων για να προχωρήσει τάχιστα η διερεύνηση και η απόδοση των ευθυνών, όσο και οι αναγκαίες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο. Ενώ ταυτόχρονα αποφασίσαμε την ενίσχυση των προσπαθειών για την ταχύτερη δυνατή απορρύπανση της θάλασσας και των ακτών τις οποίες επηρέασε η διαρροή.

Και θέλω να επαναλάβω, στο θέμα αυτό δεν θα ενεργήσουμε με γνώμονα  πρόσκαιρες εντυπώσεις, αλλά με μοναδικό γνώμονα την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος, όσο χρόνο κι αν χρειαστεί να πάρει αυτό.

Συγκάλεσα, όμως, σήμερα το Υπουργικό Συμβούλιο για να συζητήσουμε μια σειρά από θέματα, δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, με ιστορικά χαρακτηριστικά, θα έλεγα, και απαιτείται εγρήγορση και απόλυτη στοχοπροσήλωση, από πλευράς μας.

Και αυτό, διότι η χώρα βαδίζει προς το τέλος μιας σκληρής περιόδου, η οποία ξεκίνησε την άνοιξη του 2010 και θα κλείσει σε έναν χρόνο από τώρα, με την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018. Και θα είναι το τέλος μιας πολύ δύσκολης περιόδου, το τέλος μιας περιόδου που, όμως, δεν θα προκύψει, δεν θα έρθει ως φυσικό επακόλουθο. Αλλά ως αποτέλεσμα μιας κοπιώδους προσπάθειας, επίμονης διαπραγμάτευσης, με απόλυτο σεβασμό στις θυσίες του ελληνικού λαού.

Είναι το αποτέλεσμα -αν θέλετε- της εντολής που μας έδωσαν οι πολίτες στις κάλπες του 2015.

Όμως, η έξοδος από τα μνημόνια, δεν είναι απλά ένα ημερολογιακό ορόσημο.

Είναι μια διαδικασία περάσματος από την οικονομική καχεξία στη δυναμική ανάπτυξη, στην ανασυγκρότηση της παραγωγής, στην ανάκτηση της εργασίας και στη θεμελίωση ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους.

Τα βήματα που έχουμε κάνει προς αυτή την κατεύθυνση είναι σημαντικά.

Η χώρα έχει ήδη επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Η ανεργία έχει μειωθεί κατά 6 μονάδες και σχεδόν κάθε μήνα καταγράφεται ρεκόρ 15ετίας, σε επίπεδο νέων προσλήψεων.

Τα έσοδα βρίσκονται σε θετική πορεία, γεγονός που μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε ότι για μία ακόμη χρονιά θα βρισκόμαστε πάνω από τους στόχους του προγράμματος, γεγονός που θα μας επιτρέψει στο τέλος του έτους, στο τέλος του 2017 -όπως συνέβη και πέρυσι –  να διαθέσουμε ένα σημαντικό ποσό για την ενίσχυση των πλέον αδύναμων συμπολιτών μας.

Επίσης, θετική έκπληξη αποτελεί και η πορεία των εσόδων του ΕΦΚΑ. Κάτι που εξασφαλίζει την επίτευξη των δύσκολων δημοσιονομικών στόχων και για το 2018, παρά τις συνήθεις κινδυνολογίες, που ακόμα δίνουν και παίρνουν από διάφορους αδιόρθωτους οι οποίοι επιμένουν να καταστροφολογούν.

Θα τους απογοητεύσουμε, λοιπόν, για μία ακόμη χρονιά.

Όπως  και πέρυσι τέτοια εποχή, έτσι και φέτος θα τους αφήνουμε να εκτίθενται. Να γεμίζουν τα οκτάστηλά τους με πηχυαίους τίτλους για νέα μέτρα το 2018.

Όπως ακριβώς πέρυσι, αν θυμάστε, μιλούσαν με βεβαιότητα για την ενεργοποίηση του κόφτη το 2017.

Και εμείς αντί για νέα μέτρα το 2018, θα φέρουμε στο τέλος του 2017 κοινωνικό μέρισμα. Όπως και πέρυσι, αντί να ενεργοποιήσουμε τον κόφτη, δώσαμε κοινωνικό μέρισμα.

Διότι ξέρετε κάτι; Τελικά όλα αυτά υπέρ μας λειτουργούν. Διότι υπάρχει ένα όριο, που όταν το ξεπεράσεις, η προκατειλημμένη, καταφανώς προκατειλημμένη αντικυβερνητική προπαγάνδα, τόσο της αντιπολίτευσης όσο, όμως, και δήθεν έγκυρων Μέσων, γυρνάει μπούμερανγκ και στο τέλος της ημέρας στρέφεται υπέρ μας. Διότι χάνουν αξιοπιστία όσοι επιμένουν στην καταστροφολογία, επιμένουν να παριστάνουν τις Κασσάνδρες.

Η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα. Η Ελλάδα έχει περάσει σε ένα άλλο επίπεδο. Δεν λέμε ότι τελείωσε η κρίση. Λέμε ότι βρισκόμαστε σε εκείνο ακριβώς το σημείο που πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, με στοχοπροσήλωση και επιμονή να ξεπεράσουμε και τις τελευταίες δυσκολίες και τα τελευταία εμπόδια.

Επανέρχομαι, όμως, στη μεγάλη εικόνα: Οι δείκτες ζωτικών οικονομικών δραστηριοτήτων για την ελληνική οικονομία, όπως ο τουρισμός, η βιομηχανία, οι εξαγωγές, καταγράφουν δυναμική άνοδο. Οι oίκοι αξιολόγησης αναβαθμίζουν διαρκώς τη θέση, αλλά και την προοπτική της ελληνικής οικονομίας. Η χώρα επέστρεψε, έστω και σε δοκιμαστικό επίπεδο, αλλά με επιτυχία, στις αγορές χρήματος μετά από αρκετά χρόνια.

Αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα και καταδεικνύουν ότι η Ελλάδα περνά σταδιακά σε μια νέα εποχή.

Και απόρροια αυτής της εικόνας είναι το αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον, που πλέον μεταφράζεται σε συγκεκριμένα σχέδια, τα οποία προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς πάντα, όμως, με απόλυτη προσήλωση στην κείμενη νομοθεσία. Mε προσήλωση στους νόμους και το Σύνταγμα της χώρας, που αφορούν τόσο στην προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, όσο όμως και την προστασία του περιβάλλοντος.

Οι άμεσες ξένες επενδύσεις το 2016 σημείωσαν υψηλό δεκαετίας. Υψηλό, δηλαδή, που είχαν να δουν από το 2006. Ενώ το 2017 αναμένεται περαιτέρω βελτίωση, καθώς ήδη το πρώτο τετράμηνο, δηλαδή πριν ακόμη κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, είχαμε εισροή 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ελληνική οικονομία από άμεσες ξένες επενδύσεις. Εργαζόμαστε, λοιπόν, ώστε να αξιοποιηθεί στο έπακρο αυτό το θετικό momentum, που διαμορφώνεται για την ελληνική οικονομία.

Θέλω, όμως, να επισημάνω κάτι: Τα έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα, αλλά  είμαστε και οι μόνοι που μπορούμε να εγγυηθούμε ότι θα αξιοποιηθεί αποτελεσματικά αυτό το momentum. Διότι στις δύσκολες στιγμές δεν αφήσαμε τη χώρα επί ξύλου κρεμάμενη. Δεν θέσαμε το κρίσιμο θέμα του χρέους στις καλένδες, αλλά διεκδικήσαμε και πήραμε μια λύση, που διασφαλίζει τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, που κλειδώνει την προοπτική βιωσιμότητας του χρέους. Και έτσι, τουλάχιστον, το προσλαμβάνουν και το αποτυπώνουν και οι αγορές χρήματος και οι δανειστές και αυτό έχει μεγάλη σημασία.

Δεν δεσμευτήκαμε, επίσης, σε θηριώδη και ανέφικτα πρωτογενή πλεονάσματα, όπως έκαναν οι άλλοι, που τώρα έχουν το θράσος, μάλιστα, να πουλάνε στον ελληνικό λαό υποσχέσεις για μείωσή τους. Γιατί αλήθεια, αν είναι σε θέση να το κάνουν αυτό, γιατί δεν το έκαναν όταν ήταν στην κυβέρνηση; Γιατί αυτοί υπέγραφαν 4% και 4,5 % πλεονάσματα και τώρα μας λένε ότι θα πείσουν τους πιστωτές να τα μειώσουν;

Εμείς πετύχαμε, με σκληρή διαπραγμάτευση, χαμηλότερους δημοσιονομικούς στόχους. Και σε ό,τι αφορά τη μακροπρόθεσμη περίοδο στόχους κοντά στο 2%, μικρότερους από όσους θα μας ανάγκαζε να έχουμε το Σύμφωνο Σταθερότητας, δηλαδή αν ήμασταν εκτός της μνημονιακής διαδικασίας. Και βεβαίως, το σημαντικό δεν είναι μόνο ότι πετύχαμε εφικτούς στόχους, αλλά ότι τους υλοποιούμε κιόλας. Διότι οι προηγούμενοι δεσμεύονταν σε υψηλούς στόχους, αλλά δεν υλοποιούσαν ούτε το ¼ των στόχων αυτών. Δεν γίναμε επαίτες των ισχυρών, ούτε αναξιόπιστοι συνομιλητές, δεσμευόμενοι σε ανέφικτους στόχους, που δεν υλοποιούμε. Αλλά καταφέραμε να έχουμε την εικόνα στην Ευρώπη, σήμερα, μιας κυβέρνησης, που διαπραγματεύεται μεν σκληρά προς όφελος του ελληνικού λαού, όταν όμως δεσμεύεται υλοποιεί, με το καλύτερο δυνατό τρόπο, αυτές τις δεσμεύσεις.

Γι’ αυτό και η Ελλάδα, σήμερα, μετά από δυόμιση χρόνια, έχει μετατραπεί  από το μαύρο πρόβατο και τον αναξιόπιστο εταίρο, ξανά σε έναν ισότιμο και υπολογίσιμο παίχτη στην ευρωπαϊκή σκακιέρα, διαδραματίζοντας και ένα κρίσιμο, θα έλεγα, ρόλο στη διεθνή κοινότητα και απολαμβάνοντας, πλέον, τον σεβασμό των σημαντικότερων δυνάμεων στην παγκόσμια σκηνή.

Είναι, λοιπόν, σαφές ότι η χώρα αλλάζει κατεύθυνση και προσανατολισμό. Γνωρίζουμε, πολύ καλά, ότι η εξέλιξη αυτή, βεβαίως, δεν αρέσει σε ορισμένους. Διότι δεν συνάδει με τις πολιτικές τους επιδιώξεις, με το πολιτικό τους σχέδιο, θα έλεγα όμως και με την ιδεολογία τους. Το σχέδιο και την ιδεολογία ενός οπισθοδρομικού μπλοκ, που στήριζε και συμμετείχε  στις κυβερνήσεις της καταστροφικής περιόδου 2010-2014, αλλά έκρυβε το αντικοινωνικό του μένος,  το αντικοινωνικό-ιδεολογικό του πρόσημο πίσω από τους δανειστές και από τις απαιτήσεις τους.

Όμως, όσο η κρίση περνάει, τόσο οι μάσκες πέφτουν και αρχίζουν και ξεκαθαρίζουν τα ιδεολογικά πρόσημα και οι πολιτικές απόψεις. Τα μέτρα που συγκρότησαν τον πυρήνα των μνημονίων, αποτελούν και επίσημα σήμερα το πολιτικό πρόγραμμα της ΝΔ. Για να το πω πιο σωστά: Ήταν, είναι και θα είναι το πολιτικό της πρόγραμμα.

Και σήμερα που αντιλαμβάνονται όλοι ότι βαδίζουμε προς το τέλος της περιόδου των μνημονίων, ο εκλεκτός αυτού του μπλοκ της συντήρησης ρίχνει και το τελευταίο φύλλο συκής, υποσχόμενος ένα πρόγραμμα «ελληνικής ιδιοκτησίας». Ένα πρόγραμμα, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο, από μια συρραφή των δήθεν μεταρρυθμίσεων, που κατά καιρούς έχουν πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τους πλέον ακραίους εκ των δανειστών και έχουν απορριφθεί από την ελληνική πλευρά. Ελάχιστες επιβαρύνσεις για τους λίγους, μεγαλύτερη εγκατάλειψη  και μεγαλύτερη φτώχεια για τους πολλούς.

Αυτό είναι –θα έλεγα εγώ- το «μνημόνιο, μετά το μνημόνιο», ελληνικής ιδιοκτησίας. Ένα σχέδιο, που διανθίζεται με μια βαθιά αντικοινωνική και βαθιά ελιτίστικη ρητορική. Όπως το μνημειώδες, ότι η κοινωνική ισότητα είναι ασύμβατη με την ανθρώπινη φύση. Και μάλιστα αυτή η ρητορική σε μια περίοδο έκρηξης των ανισοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ανισοτήτων, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε νέους κοινωνικούς αγώνες σε κάθε γωνιά της γης, για την υπεράσπιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων, που κερδήθηκαν ενάντια στη δήθεν φυσική νομοτέλεια, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γι΄ αυτό, είναι βαθιά η ιδεολογική μας αντίθεση με τους εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού. Διότι εμείς παλεύουμε με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο, με όσες δυνάμεις έχουμε, ενάντια στις ανισότητες, για να αμβλύνουμε τις κοινωνικές ανισότητες. Αντιθέτως, οι νεοφιλελεύθεροι τις θεωρούν νομοτέλεια, που όχι μόνο δεν χρειάζεται να παλέψουν για να τις αμβλύνουν, αλλά ανοίγουν το δρόμο και στην όξυνσή τους.

Ευτυχώς, όμως, για τη χώρα και για την κοινωνία, αυτή η νεοφιλελεύθερη δυστοπία απέχει πάρα πολύ από το να γίνει πραγματικότητα. Και όταν έρθει η ώρα, τον Σεπτέμβριο του 2019, θα κριθεί αναλόγως από τον ελληνικό λαό.

Όσα περιέγραψα για τη δουλειά μας το επόμενο διάστημα, θα έλεγα ότι υπηρετούν έναν βασικό στόχο: Να αλλάξουμε σταδιακά, πέρα από το επίπεδο των δεικτών που έχουν τη σημασία τους, την πραγματική εικόνα σε επίπεδο καθημερινότητας, σε επίπεδο κοινωνίας. Και για να πετύχουμε αυτή την αλλαγή, πρέπει να αποφύγουμε τους παράγοντες εκείνους που έχουμε πια την εμπειρία να γνωρίζουμε ότι υπονομεύουν αυτή την προσπάθεια, ότι καθυστερούν αυτή την προσπάθεια.

Πιστεύω πως όλοι μας πια αντιλαμβανόμαστε –και συμπεριλαμβάνω σε αυτούς που το αντιλαμβάνονται αυτό και τους εταίρους μας – ότι τα πραγματικά επίδικα για την ελληνική οικονομία βρίσκονται, πλέον, στο επίπεδο της ενίσχυσης των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων και όχι στη συζήτηση για περαιτέρω ένταση των δημοσιονομικών περιορισμών.

Με αυτή την έννοια, οφείλουμε από την πλευρά μας να δείξουμε αποφασιστικότητα, ώστε να ολοκληρωθεί, το συντομότερο δυνατό, η τρίτη αξιολόγηση.

Μέχρι, λοιπόν, τον Νοέμβριο, θα ήθελα, από τη δική μας πλευρά, να έχουμε υλοποιήσει τη μεγάλη πλειονότητα των προαπαιτούμενων της τρίτης αξιολόγησης. Να μην υπάρχει καμία αφορμή, κανένα πάτημα σε όποιον πιθανόν στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό, θέλει να δει τη διαδικασία να καθυστερεί. Παρά τις πραγματικές τεχνικές, αλλά και πολιτικές δυσκολίες, που σε αυτή τη φάση ευτυχώς είναι λιγότερες οι πολιτικές και περισσότερες οι τεχνικές δυσκολίες, παρά τις δυσκολίες λοιπόν, τις οποίες δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε, θα ήθελα σήμερα να σας ζητήσω να δουλέψουμε με προσήλωση προς αυτή την κατεύθυνση τις επόμενες ημέρες.

Επιτρέψτε μου κλείνοντας, να αναφερθώ και στα ζητήματα που αφορούν το κυβερνητικό έργο πέραν της αξιολόγησης, διότι μπαίνουμε σε μια νέα φάση, πολύ πιο απαιτητική και δύσκολη. Το είχα πει και ενόψει καλοκαιριού, ότι θα πρέπει να αξιοποιηθεί το καλοκαίρι, να μην υπάρξει ραστώνη, ώστε να πετύχουμε τους στόχους μας. Πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι, διότι έγινε σοβαρή δουλειά τους καλοκαιρινούς μήνες, με σημαντικά νομοσχέδια και παρεμβάσεις σε μια σειρά από τομείς και ιδίως από τα κρίσιμα Υπουργεία Υγείας, Παιδείας και Εργασίας.

Με ακόμα μεγαλύτερη ένταση θα πρέπει να συνεχιστεί η δουλειά μας, τους επόμενους μήνες. Διότι αυτή είναι μια περίοδος, που θα κρίνει πάρα πολλά, όχι μόνο για το χρόνο που έρχεται, αλλά και για την πορεία της χώρας τα επόμενα χρόνια, την πορεία της χώρας στην μετά μνημονίων εποχή.

Και έχουμε την ευθύνη να δικαιώσουμε και την εμπιστοσύνη και τις προσδοκίες των πολιτών. Και η ευθύνη αυτή, που έχουμε και την έχουμε αναλάβει συλλογικά, δεν συγχωρεί ανεπάρκειες, δεν συγχωρεί ολιγωρίες, δεν συγχωρεί παραβλέψεις. Και σε αυτό, θέλω να είμαι απόλυτος. Είναι τόσο κρίσιμα τα επίδικα αυτής της περιόδου, που είναι θεμελιώδης η τήρηση συγκεκριμένων αρχών ως προς τη λειτουργία της κυβέρνησης και την εφαρμογή και υλοποίηση του κυβερνητικού σχεδιασμού. Και είμαι βέβαιος ότι όλοι συμμερίζεστε αυτή τη θέση.

Πρέπει να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο το επίπεδο της δουλειάς μας σε κάθε υπουργείο ξεχωριστά, να διορθώσουμε αρρυθμίες που μπορεί να παρουσιάζονται, να πετύχουμε το καλύτερο επίπεδο συντονισμού εντός της κυβέρνησης.

Είμαστε η κυβέρνηση που έχει αναλάβει έναν πολύ σημαντικό στόχο, έναν στόχο –θα έλεγα- που υπερβαίνει τον καθένα μας προσωπικά: τον στόχο της μετάβασης της χώρας σε μια εποχή κανονικότητας, να φύγουμε από αυτή την τρομακτική κρίση. Και νομίζω ότι τώρα που μπαίνουμε στην τελική ευθεία της υλοποίησης αυτού του στόχου για το τέλος των μνημονίων και τη μετάβαση σε μια περίοδο σταθερότητας και ευημερίας, πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Είμαστε στην προμετωπίδα αυτής της συλλογικής –θα έλεγα εγώ- προσπάθειας της ελληνικής κοινωνίας, για να βγούμε από αυτή τη δίνη της κρίσης και να δρούμε καθημερινά, αναλογιζόμενοι και αναλογιζόμενες το βάρος αυτής της μεγάλης ευθύνης.

Αυτός, άλλωστε, θα έλεγα ότι είναι και ο βασικότερος όρος για να πετύχουμε: να έχουμε συναίσθηση αυτής της μεγάλης ευθύνης και των αυστηρών κριτηρίων με τα οποία οι πολίτες κρίνουν εμάς.

Και δεν πρέπει να τα συγκρίνουμε με τα κριτήρια που έκριναν τους άλλους. Οι άλλοι τα έκαναν όπως τα έκαναν και γι’ αυτό βρίσκονται και θα βρίσκονται για χρόνια εκεί που βρίσκονται.

Εμείς, όμως, κρινόμαστε αυστηρά. Και οφείλουμε αυτό να το έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας για να μπορούμε να ανταποκριθούμε σε αυτές τις προσδοκίες.

Με αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να ευχηθώ καλή δουλειά και σύντομα αυτά τα αποτελέσματα να τα δούμε όλοι στην πράξη.

Σας ευχαριστώ.